🚶 25 km
🏕️. B&B Lecce
Vanochtend begon de dag vroeg, zoals gepland. Hoewel de etappe op papier slechts 23 kilometer zou zijn, bracht een kleine vergissing in mijn route wat extra kilometers met zich mee. Maar ach, dat hoort erbij. Na Torchiarolo achter me te hebben gelaten, genoot ik van de rust op de wegen.
Slechts twee auto’s en één bromfiets kruisten mijn pad, en in de verte zag ik twee arbeiders in een olijfboomgaard hun werk doen, het verwijderen van aangetaste bomen. Ik sprak de man met de zaag kort en zei dat het een verschrikkelijke situatie is. Hij verbeterde mij, ” desastreus”.
Het was een serene ochtend, met paden omgeven door het prachtige Zuid-Italiaanse landschap.
Rond het middaguur kwam ik in de buurt van mijn B&B. Hoewel het inchecken officieel pas vanaf 15:00 uur was, had ik vriendelijk gevraagd of ik al vanaf 13:00 uur terecht kon. Terwijl ik wachtte op een bevestiging, besloot ik wat te eten en te drinken in een nabijgelegen café.
Net voor 13:00 uur kreeg ik bericht dat mijn kamer klaar was. Eenmaal ingecheckt, nam ik de tijd voor wat huishoudelijke taken: een verfrissende douche en een wasje. Daarna ging ik de stad in om inkopen te doen, want ik zou hier vier dagen blijven. Later in de middag besloot ik het oude centrum van Lecce te verkennen. Mijn voeten brachten me naar de majestueuze kathedraal, waar ik een bijzonder warm welkom kreeg.
Toen men hoorde dat ik een pelgrim uit Nederland was, werd ik uitgenodigd om een kamer achter in de kathedraal te bezoeken, waar ik mijn pelgrimstempel in ontvangst mocht nemen. Het was een klein, maar betekenisvol moment, want Lecce is de laatste grote stad tot mijn einddoel. Ik voelde dankbaarheid. Na dit bijzondere bezoek bewonderde ik enkele prachtige details aan gebouwen, zoals de ondersteuningen van een balkon.
Hierna zocht ik een terras op om even tot rust te komen. Met een regionaal biertje in de hand keek ik naar de stroom toeristen die door de straten trok. Ik besefte dat ik nu een van hen was, maar toch voelde het anders. Ik wilde deze reis niet als een doorsnee toerist herinneren, maar als een pelgrim die met een doel wandelt. ’s Avonds vond ik een goed restaurant waar ik de heerlijke Italiaanse keuken eerde met een uitgebreide maaltijd.
Met een voldaan gevoel wandelde ik terug naar mijn B&B. Na een laatste verkoelende douche kroop ik in bed, waar ik de afgelopen dagen nog eens de revue liet passeren.Ik maakte mezelf de belofte om de dagen na Lecce waardig in te vullen. Geen luxe B&B’s of hotels, maar slapen in hostels, een ostello of misschien wel een camping, zoals een pelgrim betaamt. Via Adele en Bruno had ik al een lijst met geschikte adressen ontvangen, en ik had er alle vertrouwen in dat het goed zou komen. De komende vier dagen zou ik Lecce verder verkennen, en wat ik vanavond al had gezien, beloofde veel goeds.
Wat een prachtige, oude stad! Er was geen twijfel mogelijk: vervelen zou ik me hier zeker niet. Mijn volgers kunnen alvast afkicken, de komende 4 dagen zal mijn blog naar ik verwacht niet worden aangevuld.🫣
les extrêmes se touchent – luxe en leven als God in Italië: wat een contrasten maak jij mee. Natte slaapzak op harde grond tegenover geweldige gastro daarin Lecce. Salute Hugo!
Ha Hugo
Echt een hele tijd zitten genieten van je verhalen en schrijfstijl. Geweldig wat jij aan ervaringen achter de rug hebt. Herinneringen die je levenslang meeneemt.
Heb veel bewondering over de manier zoals jij de afgelopen maanden hebt ingevuld.
Nog even wat kilometers maken en dan….
Succes Gerty
Dank je Gerty, een fijn bericht om te lezen. Het gaat niet altijd vanzelf. We praten elkaar snel bij.
Groetjes ook aan Pieter. Hugo
“Een stempel in je boekje is ook een stempel in je hart …”
Ze gaan hier nog jaren vertellen aan alle bezoekers dat er een pelgrim uit Nederland was met de naam Hugo die speciaal voor de kathedraal Lecce was komen lopen.
Hugo de heilige (maar ook wel de hongerige zo te zien) 😊
Schijnheilig, het blijven mooie gebouwen en met 22 kerken kan je er niet omheen. 😉 De verbranding vraagt veel calorieën en eerlijk.is eerlijk, ik vind het ook verrukkelijk. 😁
Goedemorgen Huug, wat zul jij straks moeten wennen!! Je drive om te lopen zal toch niet altijd meer bevredigd kunnen worden… Het gewone leven zal toch wel heel ongewoon voelen, lijkt me zo…
Geniet van de laatste dagen, van rust, bezinning, de laatste kilometers én natuurlijk van de hereniging met Annerieke, Annelies en Frank.
Hoi Marij. Het zal inderdaad wennen zijn, maar er volgt eerst nog een vakantie. Na deze 4 dagen in Lecce nog slechts 5 wandeldagen en 1 rustdag voor aankomst. Groetjes Hugo
Hee Hugo, na alle ontberingen, hindernissen, vallen en opstaan maar zeker ook mooie speciale momenten ben je eindelijk bijna op je eindbestemming, een hele prestatie Hugo, een pelgrimswaardige tocht is het geweest. Het zal nog wel wennen zijn als je straks weer thuis bent.
Geniet straks nog van de dagen die nog komen gaan in het mooie Italië.
Groet Jan en Mijntje
Hoi Jan en Mijntje. Na deze 4 dagen in Lecce nog slechts 5 wandeldagen en 1 rustdag voor aankomst. Groetjes Hugo
Voor wie is het zwaarder het laatste stuk? Voor jouw of voor ons dat we jouw en je mooie woorden missen… bon Camino
Dank je wel hugo. Zo mooi om het echte Italië te zien
Laatste km Hugo , toch jammer ook voor ons , we zullen je foto’s en mooie verhalen missen , maar straks ff lekker vakantie samen met Annerieke , veel plezier , rust uit en geniet er maar van, gr. Anny en Koos
Nog 5 wandeldagen, met op papier 113 km nadert het eind inderdaad. Groetjes Hugo