30 juli 86e etappe van Ceprano  naar Cassino

🚶 42 km
🏕️. B&B

Het was nog vroeg in de ochtend toen ik mijn dag begon. Ik had al eerder aangegeven dat ik een vroege start zou maken, omdat er een lange wandeling op het programma stond. De route die ik gepland had, bleek echter langer te zijn dan verwacht, maar daar zou ik later meer over te weten komen. Ik verliet de knusse B&B waar ik verbleef en volgde het pad dat me naar de hoofdweg leidde. Terwijl ik mijn weg zocht, kwam ik een vrouw tegen die haar hond aan het uitlaten was. Het was duidelijk dat de hond met hoge nood zat; waarom zou je anders zo vroeg buiten zijn? Ze sprak me aan met de bekende vragen en bewondering voor mijn onderneming. We wisselden een paar woorden en toen vervolgde ik mijn weg, met de gedachte dat dit het enige menselijke contact van de dag zou zijn. De route die ik volgde, bleek vol verrassingen te zitten. Wat in eerste instantie als onbekend terrein werd beschreven, veranderde al snel in een ondoordringbaar oerwoud.

De entree zag er nog uitnodigend uit met een mooie beschrijving van het natuurgebied, maar al snel werden de bramenstruiken mijn vijanden.

Terwijl ik met mijn ogen op ooghoogte gericht probeerde door de stekelige takken te navigeren, verloor ik het zicht op de grond en kwam ik ten val. De doornige tentakels hielden me vast, zowel van links als van rechts, en hoe ik ook bewoog, ik kon niet ontsnappen aan hun greep. Met de nodige krassen en schrammen wist ik me uiteindelijk los te wurmen en besloot ik terug te keren naar het pad om een alternatieve route te zoeken. Een waardevolle les voor de volgende keer: soms is de kortste weg niet altijd de beste. Natuurlijk zijn er ook mooie uitzichten.

Mijn GPS had ook zijn kuren, wat er soms voor zorgde dat ik niet precies wist waar ik was. Gelukkig bracht het me meestal op het juiste pad, maar niet altijd. Tot twee keer stond ik voor een “rivier”, de tweede ben ik toch maar overgestoken, een andere weg was er gewoon niet.

Deze technische problemen, samen met mijn onverwachte avontuur in het ‘oerwoud’, zorgden ervoor dat de wandeling veel langer duurde dan gepland.

Op een gegeven moment, terwijl ik een rustige weg volgde, zag ik een oudere vrouw voor me lopen. Ze leek iets zwaars te dragen en het had er alle schijn van dat ze het zwaar had. Ik besloot een goede daad te verrichten en bood aan om haar te helpen. Tot mijn verrassing viel de last mee; waarschijnlijk was het een voorbereide maaltijd. De vrouw bleek pas 53 te zijn en we hadden een aangenaam gesprek. Ze sprak vloeiend Italiaans 😉 en ik kon het goed met haar vinden. We liepen samen nog een kilometer totdat onze wegen scheidden. Uiteindelijk bereikte ik Cassino, waar ik me snel opfriste en een hapje ging eten. Terug in de B&B voelde ik de vermoeidheid van de lange dag. Mijn ogen vielen snel dicht, met een dubbel gevoel.

31 juli 87e etappe van Cassino naar Mignano Monte Lungo

🚶 38 km
🏕️. B&B in Conca della Campania

Op 30 meter na het verlaten van de B&B liep ik al voorbij een koffiebar. Deze heb ik overgeslagen, waarvan ik achteraf spijt kreeg, aangezien ik verder niets meer tegenkwam. In de stad liep ik tegen een pad over onbekend terrein en met de wijsheid van gisteren in mijn achterhoofd, maakte ik de overweging; wat kan er nou misgaan in een stad. Nou een afgesloten hekwerk waardoor er maar één optie overbleef.  Omlopen en niet zo’n beetje. Er moest een rivier worden overwonnen en de dichtstbijzijnde mogelijkheid was de snelweg, maar dat was onverantwoordelijk, dus dan de lange versie maar.

Wat mij opvalt is, dat de mensen in dit gebied geen enkele notie hebben van een Camino. Onderweg lees je de verbazing van hun gezichten. Slechts een enkele oudere groet je, zoals een man op een oude tractor ergens op een verder verlaten weg. Toch zie je soms geheel plotseling een bord met de Via Francigena erop. Ik was al vroeg in Magnano Monte Lungo en zag, dat aan de andere kant van de stad een Italiaan open was die ook pasta op zijn menu had. Ik had stervende honger en bestelde een anti pasti, 2 maal een primo en een secundo.

Het was misschien net iets teveel, maar oh zo lekker. Hierna ben ik 5 km verder gelopen naar de B&B waar ik zou overnachten. Daarmee zou mijn route van morgen net onder de 40 km komen. Aangekomen bij de B&B eerst het eten voor vanavond en een ontbijt om mee te nemen geregeld.

Met dank aan Alessandro.