29 juni van Lucca naar Galleno

🚶 21 km
🏕️. Ostello in Galleno

Gisteravond werd ik wederom verrast. Na een lange dag wandelen had ik voor het avondeten een rustig deel van Lucca opgezocht, waar ik buiten genoot van mijn diner. De zon ging langzaam onder en de warme gloed van de verlichting gaf het plein een betoverende sfeer. Plotseling hoorde ik mijn naam roepen, en in het Duits: “Das kann doch nicht wahr sein, wie ist das möglich?” Tot mijn verbazing stond daar Giulia uit München, een bekende, waar ik al eerder over schreef. Giulia had net binnen de stadsmuren een overnachtingsplaats gevonden. Enthousiast nodigde ik haar uit om bij mij aan te schuiven, en we genoten samen van het eten. Na het diner maakten we een korte wandeling door de sfeervolle straten van Lucca en een stukje over de stadsmuur en besloten de avond af te sluiten met een ijsje bij Gelateria di Pieri, volgens mij het lekkerste ijs dat ik ooit op heb. Minimaal twee keer per dag haal ik hier een ijsje, en de eigenaar herkent me al als ‘de Hollander’. Met trots vertelde hij dat hij de vierde generatie is die de zaak runt en dat de citroenen nog met de hand worden geperst. Giulia was zichtbaar moe en we namen weer afscheid van elkaar.

Vandaag had ik een relatief korte route gepland, maar die werd toch langer dan verwacht omdat de overnachtingsplaats die ik in gedachten had gesloten was. Erg jammer, want het zag er prachtig uit. Ik nam direct contact op met de pastorie in Galleno, zo’n drie kilometer verder, en gelukkig kon ik daar terecht. De etappe van vandaag ging veel over asfalt, maar er zaten ook mooie stukken bij.

Onderweg kreeg ik spontane reacties van voorbijgangers. Zo claxoneerde een auto die mij inhaalde, en stak een hand uit het dakraam om te zwaaien. Na het inchecken bij Antonio en een verfrissende douche deed ik een handwasje, wat gezien de hoge temperaturen wel nodig was. Ik sliep op een kamer met drie bedden en er zou nog een andere pelgrim komen, een Italiaan, maar hij was er nog niet. Later tegen de avond liep ik het dorp in, waar men lange tafels op straat plaatste.

Nieuwsgierig vroeg ik of er een feest was en werd spontaan uitgenodigd om mee te doen. Het leek me leuk, maar het feest begon pas om acht uur en kon lang duren. Na even twijfelen besloot ik om toch maar een pizza te nemen, want mijn maag knorde al behoorlijk. Tevens mijn handtekening duidelijk achtergelaten.

Tegen half tien was ik terug op mijn slaapplek en daar lag inderdaad een jonge Italiaan, wiens naam ik vergeten ben. Buiten was het nog steeds 29 graden en de slaapkamer deed hier niet voor onder. Tot overmaat van ramp snurkte mijn mede-pelgrim enorm. Kortom, geen geweldige nachtrust. Maar ondanks alles was het weer een dag met een onverwachte ontmoeting en lekker eten.

30 juni van Galleno naar San Miniato

🚶 22 km
🏕️. Ostello in San Miniato

Mijn kamergenoot vertrekt al om vijf uur. Ik blijf nog even liggen, maar niet voor lang. Kwart voor 6 vertek ik ook, waardoor ik verwacht al ruim voor 11 uur klaar te zijn. Inchecken kan pas vanaf 14 uur. De route vandaag gaat voor een groot deel over wandelpaden en bergpaden, met mooie stukken.

Het is zondag, waardoor de koffietentjes in Galleno nog dicht zijn, maar een plaatsje verderop is kan ik een ontbijt nemen.

Een aantal ouderen keuvelen met elkaar, tot er ééntje vragen stelt over het hoe en wat van mijn wandeling. Ook nu weer oprechte verbazing en iedere nieuwe gast wordt bijgepraat. Het is al vroeg gezellig, maar besluit na twee cappuccini toch verder te gaan. Ik kom inderdaad al voor half elf aan. Ik drop mijn rugzak op een verscholen plaats bij het hostel, een parochiehuis en ga het stadje eens verkennen. Het is niet groot, maar blijkt in het verleden, als gevolg van de gunstige ligging, een belangrijke invulling te hebben gegeven aan het innen van de belasting in Toscane. Althans volgens wat er geschreven is bij het standbeeld van een machtige hertog.

De op afstand al op foto vastgelegde toren ,valt nu nog meer op.

Hoog op een berg heb je overzicht over de regio. Eerst maar eens lunchen en dan later maar eens kijken of we de toren kunnen beklimmen. De lunch is prima en als pelgrim krijg je ook nog eens 20% korting. De toren blijkt inderdaad een belangrijke functie in de verdedigingswerken te hebben. Het was wel een hele klim, maar het uitzicht maakt dit goed.

Hierna ingecheckt en na een douche even gerust. De kamer heeft 3 bedden, die ik later deel met een Italiaan, maar hij kwam erg laat binnen. Veel meer dan Bonne notte is het niet geworden.

🚶 37 km
🏕️. Ostello in Gimignano

Vanochtend ben ik al voor 6 uur vertrokken. Het was prima wandelweer en een prachtige zonsopgang. Ik trof nog een pelgrim onderweg, Frédérico, hij zat er helemaal doorheen. Gezegd, dat ik de eerste gelegenheid een ontbijt neem. Hij kwam later voorbij en schoof ook aan.

Ik was zoals verwacht al vroeg in Gambasi, voor 11 u. Even rondgekeken en een lunch genuttigd. Tijdens de lunch besloot ik de volgende etappe van circa 14 km ook te lopen. Het dorp was niet levendig en ik had er geen slaapplaats. In Gimignano wordt gastvrij ontvangen in een ostello, weer een pastorie. 3 stapelbedden, 2 Australiërs en een Italiaan. Allen fietsers, maar ik zie ze vanavond tijdens een gezamenlijk diner.  Bijkomend voordeel, dan ben ik een dag eerder in Siena en neem ik niet 1 maar 2 rustdagen. Verder laat ik de foto’s spreken.  Toscane is echt heel mooi en de route gong voor 95% over mooie paden.