Na ruim een maand wandelen, kwam het einde van de dag op donderdag met een bijzondere ontmoeting in zicht. Met vermoeide maar opgetogen stappen bereikte ik de plek waar Annerieke, Nina en Guusje al op me wachtten. De spanning van het weerzien voelde bijna tastbaar, een mooie mix van opwinding, liefde en opluchting.Annerieke’s ogen glinsterden toen ze me zag en haar glimlach straalde warmte uit. Nina, met haar bekende charme, gaf me een stevige knuffel en Guusje, onze lieve kleindochter, ontving mij met haar vriendelijke lach, op haar gezicht. Het was een moment dat in mijn hart gegrift  staat.

De komende twee dagen waren gevuld met genegenheid en vreugde. We praatten urenlang, deelden verhalen en herinneringen die tijdens mijn afwezigheid waren ontstaan. Knuffels en lieve woorden vlogen heen en weer, terwijl we genoten van heerlijke maaltijden en drankjes. De avonden brachten ons samen rond een tafel, waar we kaarten en intens backgammon speelden, maakten ook korte wandelingen door het dorp, waarbij het tempo langzaam en gemoedelijk was, zodat we alle tijd hadden om van elkaars gezelschap te genieten. Eén van de hoogtepunten voor mij was een korte, verfrissende duik in het meer. Ondanks de kou van slechts 15 graden, was het een moment van pure verkwikking.

De herinneringen van deze kostbare dagen heb ik verder vastgelegd met een paar mooie foto’s, die de vreugde en liefde van ons samenzijn prachtig vastlegden. Het was een weerzien die ik de komende maanden zal koesteren.

Zo direct rond 9 u word ik naar Lausanne gebracht vanwaar ik. mijn wandeling zal voort te zetten. Helaas start ik met veel regen, maar dat , mag de pret niet drukken.